17 Nisan 2012 Salı

DEYİŞ 4

Çocuğunuz var mı? sorusuna, 'kendimize bile zor bakıyoruz' dedikten üç yıl sonra üç ev sahibi olan kadına  şimdi sorsak, 'üç ev yerine sadece bana anne diyecek bir çocuğum olsaydı... başkaları tarafından sembolik anneler günü kutlanmasına son verecek bir çocuk'... der miydi, acaba?

Kıskançlığının sebep olduğu yıkımlar ve acılar;  sözümona engel olmak istemiş de olamamış gibi açıklamalarda bulunan ve  timsah gözyaşları döken riyakârların taze besin kaynağını oluşturur.

Cennet gibi yeri cehenneme çevirip, sonra da, 'cehenneme hoşgeldiniz' diyenlerin bunu yapmalarındaki amaç, kendi yaşadıkları cehenneme başkalarını da çekmek istemelerindendir.

Gençtik, güzel günler umuyorduk, o kadar ki; üzerimize bir tapu bulaştırmadan yaşamayı, zengin olmayı elinin tersiyle itmeyi, kariyer denen sözcüğün lûgatımızda olmadığı dönemlerde sadece sevmeyi ve sevilmeyi düşünmeyi en büyük erdem sanıyorduk.Yıllar gelip geçtiğinde gördük ki, bir hayal olan erdemlerimiz bize bugün onurlu fakat insanca bir yaşam sağlamayacak kadar ayaklar altındaydı.




4 yorum:

Nini Nileud dedi ki...

gerçek ve üzücü...

The Merika dedi ki...

Okurken beynim çatır çatır sorguladı.gerçekliğini kabul etti. ama değiştirilir bi yan tok.ayak uydurmadan devam edilebilir belki hektor.ama kitle her zaman sömürür.Daha fazla küçük prens okusak işe yarar mı dersin!

dayatmalarda kayboluş dedi ki...

maalesef doğru..

bozbek dedi ki...

idealler mi zamanla değişiyor yoksa zaman mı onları değiştiriyor..

Para ve türevleri çok acımasız..