ANA FİKİR

              En büyük travma; bedenlerine yabancılaşan ve kendi gerçeklerini deliliğin sınırında arayanların, yarattıkları fantastik atmosferde herşeyi hakikatten farklı olarak kendi kurguladığı gibi görmeleridir. Kısaca, 'bu kişiler neyi görmek istiyorlarsa onu görürler'. Suçluluk duygusundan kurtulmak ve haklı çıkmak için gündelik gerçeklik içinde kurguladıkları paranoyak ve şizofrenik bozukluklarla saldırgan ögelerini kullanmaktan da kaçınmazlar. Hiçbir şey uzaktan göründüğü gibi değildir. Yakınına yaklaşmadan ne olduğunu anlayamamak bütün normal insanların davranışıdır. Yaklaşıldığı halde algılar düzeltmeye başvuruyor fakat kişi buna yanaşmıyorsa yanılsama hastalık düzeyindedir.
             O halde uzaktan gazel okumamak, yaklaşıp görmek gerekir. Yaklaşma şansını yitirmiş kişiler susarak, öznel değerlendirmelerden kaçınıp yanlış sonuca varmamalıdır.