Kendi ölümünü kucakladın. Tarih 23 Temmuz 2011'i gösteriyordu. Saat; Panerai, Radiomir Black Seal'e göre öğleden sonra 16:00 civarındaydı. Öldüğün anda, gökten milyonlarca yıldız düştü. Seninle çok geç tanıştım. Pop şarkıcılarından geçilmeyen TV kanallarında seni görmek mümkün değildi. İlk kez BJK spor kulübümüzün TV kanalında gördüm seni. Genel Müdür Tuğrul Yenidoğan'ın arşiviydi. Öylece kalakaldım karşında. Sesin daha önce hiç duymadığım tonda ve vurgudaydı. Kendini izlemeye odaklı insanları büyülüyor, gırtlağından çıkan bulunmaz ses, seni daha da kadınlaştırıyordu. Amy, damarlarında yüksek alkollü içecekler de dolaşsa, steril şırıngadan aldığın keyif vericiler de olsa; senin sesine ve müziğine olan hayranlık duygumu asla yok edemedim. O günden sonra her gün, günde iki kez "back to black" dopingi uyguluyorum kendime. Hayata olan uyumsuzluğunu çok kısa süren bir ömür ile noktaladın. Kendi ölümünü kucakladın. Ölümün sana olan tüm arzuları yok etti.
Rahat uyu Amy.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder