"Biz unutkan bir ulusuz. Unutuyoruz olan biteni. Ve anaları, çocukları, gözleri yaşlı bırakıp gidiyoruz..."
Ortadoğu, emperyalizmin kol gezdiği, terör örgütleri ile istihbarat örgütlerinin kanlı ve kirli oyunlar oynadığı karanlık bir dipsiz kuyudur. Bu karanlık ve dipsiz kuyuda cinayetler birbirini izler. Halk deyişi ile Ortadoğu'da "kimin eli kimin cebindedir" bilinmez. Kim, kimi neden öldürüyor? Bu soruların yanıtlarını anında bulmanın olanağı da yoktur. Olaylay yıllar sonra aydınlanır. O da bir kısmı!
(Cumhuriyet, 27 Eylül 1992)
2 yorum:
Lise son sınıftaydım öldürüldüğünde. Dershanemi asıp cenazesine katılmıştım. Binlerce kişiyle birlikte hem ağlayıp, hem şarkı söyleyerek Ankara caddelerinden geçişimizi hiç unutmadım. Ölüm her zaman acıtır ama O'nun ölümü ve öldürülme biçimi benim çok canımı yakmıştı. Umarım gittiği yerde huzurludur diyeceğim ama burayı görebiliyorsa, huzur falan hikaye tabi...
Hiçbir ölüm beni bu kadar sarsmamıştı. O hafta sonu şehir dışındaydık. Gezip eğlenmiştik. Ne bir gazete ne de tv izlemiştik. Pazar günü eve döndüğümüzde, kapıya bırakılan gazeteden öğrenmiştik. Ve o hafta sonunu ömür boyu hak etmeyeceğime dair büyük bir suçluluk duygusu hakim oldu içime. Çünkü biz eğlenirken o öldürülmüştü.
Yorum Gönder