RÜYAMDA 7 ŞUBAT

            On yıl kadar önce kapattığım eski işyerimin ofisindeyim. İçeri, biri orta yaşlarda diğeri genç iki kişi giriyor. Bana bir kart uzatıyorlar. Karta bakıyorum, şimdiye kadar hiç görmediğim bir dilde yazılar olan ve yine şimdi yaşamayan eski iş ortağımın kartviziti olduğunu görüyorum. Gelenler, ortağımın benimle bir randevusu olduğunu  ve onu aramamı söylüyor. Karttaki telefon numarasına odaklanıyorum. Numaralar arabic karakterde yazılmış. Fakat iyice göremiyorum. Ofise gelenlerden genç olana veriyorum. Numarayı sen oku ben de çevireyim diyorum. Fakat ne yaparsam yapayım, numarayı çevirmeyi başaramıyorum.. Daha sonra orta yaşlı adam ve genç olan alıyor telefonu, onlar da başaramıyorlar. Tam olarak numarayı çevirmek mümkün olmuyor. Daha fazla uğraşmadan gidiyorlar. Aşağı iniyorum. Yeğenim kapının önünden geçiyor. O günlerde ilkokula yeni başlayan yeğenim 'A.B.', 18 yaşlarında liseli bir delikanlı olarak görünüyor. Telâşlı bir şekilde, bana; 'T.A. beni çağırmış, bir iş görüşmesi  yapacakmış, buluşacağımız yer olarak da, sizin eski iş ortağınızın ofisini vermiş' diyor. 'Peki' diyorum, 'git, ama mademki bir iş görüşmesi, ona benim  yakınım olduğunu  söyleme,  Bakırköy'deyken, o zamanlar ünlü olmanın cesareti ve kendine güveni ile mahalledeki kız arkadaşım H.Ç.'yi basit bir neden yüzünden ağlatmıştı ve ben de onunla takışmıştım'...diyorum. 'Olur' diye karşılık veriyor. Ben de giderken arkasından sesleniyorum. 'Mankenlik teklif ederse, hayır de'!