Bugünler gibi Mayıs ayı ortaları, lise ikinci sınıfa gidiyorum. Hocamızın tarih dersinden yapacağı 'not yükseltme' (kurtarma) sınavı için hazırlık yapıyoruz. Zorunlu olmadığı halde ben de katılıyorum. Ders zili çalıyor ve kâğıtlarımız sıranın üzerinde hocayı bekliyoruz. Kapıdan Yılmaz Vural giriyor. Herkes ayağa kalkıyor ve hoca'yı selamlıyor. Yılmaz Vural bir takla attıktan sonra kürsüye geçiyor ve "çocuklar, hepinizi kurtaracağım, aynı sınıfta bir daha okumayacaksınız" diyor. Tüm öğrenci arkadaşlar buna seviniyor ve tezahürata başlıyorlar. Ellerini kaldırarak bizi susturduktan sonra soruları yazdırmaya başlıyor. Birinci soru: Mayın temizleme nedir, nasıl yapılır? İkinci soru: Ülke sınırı nedir, nasıl korunur? Üçüncü soru: Futbol maçı bir ülke gündeminin önüne geçerse neler yapmak gerekir? Dördüncü soru: Kaşağı'yı kim yazmıştır?
Herkes soruları yanıtladıktan sonra, kâğıtlarını vermeye giderken, kapıdan içeri Ömer seyfettin giriyor ve bize dönerek: "Kaşağı"yı yeniden yazdığını, Hasan'ın ölmediğini ve ağabeyini affettiğini söylüyor, "Dadaruh'u da emekli ettim" diyor ve sonra da bavulunu alıp, kapıdan geldiği gibi gidiyor.
4 yorum:
Detayları sorulara varıncaya kadar ne kadar net anımsıyorsunuz.
İkinci paragrafın gerçek olmasını ne çok isterdim. Hasan ve Dadaruh çok etkileyici birer imge olarak kazınmış demek ki okuyan herkesin zihnine.
Unutmamak için, ilk uyanıklık halimde kendime anlatıyorum. Değiştirilmesini ve belleğinde ilk yazıldığı şekilde kalmamasını istediğin başka hangi hikâyeler var?
Klasikleşmiş çocuk kitapları ya da hikâye veya hikayelerde okurun rahatsız olduğu ya da tersinin olmasını dilediği bir nokta mutlaka vardır, ne bileyim..
Örneğin ilk aklıma gelen; Pamuk Prenses elmayı ısırmasaydı. E, o zaman da o masal olmazdı :)
Kibritçi Kız çok hazindi yalnız...
O baştan aşağı değişsin, mutlu bir kız olsundu..
Beğenmediğimiz için değil, (ve asla öyle bir şey olamaz) değiştirilmesini isteyecek kadar etkili yazdıkları anlamını çıkarabilir miyiz buradan?
Geciken yanıtlarım için özür dilerim.
Yorum Gönder